Lübnan'ın Sur şehrinde bazı Müslüman mahalleleri ziyaret ettiğimiz sırada bir evin bahçesine girdik ve orada bir kenarda oturan Zehra teyzeyi gördüm. Ben de yanına gidip tanışmak ve Lübnan'a nasıl geldiğini sormak istedim.
Zehra teyze " Ben buraya geldiğimde 3 yaşındaydım. Tek hatırladığım şey evimizden hiçbir şey alamadan bir bahçenin içinden gizlenerek kaçtığımızdı. Buraya gelirken geri döneceğiz zannediyorduk, ben neredeyse 80 yaşına geldim ama hala mülteci olarak burada yaşıyorum. Bu hayatta sadece iki arzum var; birisi doğduğum topraklar olan Akka'da son nefesimi verebilmek, ikincisi de özgür bir Kudüs'te namaz kılabilmek. Burada yıllardır büyük zorluklar yaşıyoruz. Mülteci konumunda olduğumuz için haklarımız çok kısıtlı. Çocuklarım iş buldukça çalışıyor ve evde ateş yanıyor. Onlar da olmasa ben ne yapardım bilmiyorum. Sizler onca yoldan bizim için geldiniz. Allah hepinizden razı olsun. Ben de sizi bir gün özgür bir Filistin'de ağırlayacağım. " dedi.
